Nynorskordboka
sommarføre, sumarføre
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit sommarføre | sommarføret | sommarføre | sommarføra |
| eit sumarføre | sumarføret | sumarføre | sumarføra |
Tyding og bruk
føre (1, 1) i sommartida; til skilnad frå vinterføre
Døme
- det var såpeglatt på fjellet, men sommarføre nede i dalen