Artikkelside

Nynorskordboka

snakk

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit snakksnakketsnakksnakka

Opphav

lågtysk snack

Tyding og bruk

  1. det å snakke;
    prat, (sam)tale
    • gje seg, kome i snakk med ein;
    • ikkje ville høyre snakk om betaling
    • fare med laust snakk
    • kom ikkje her med snakk

Faste uttrykk

  • vere snakk om
    dreie seg om;
    vere tale om
    • det er ikkje snakk om ei alvorleg ulukke