Nynorskordboka
skifer
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skifer | skiferen | skiferar | skiferane |
| skifrar | skifrane | ||
Opphav
frå lågtysk; tyskTyding og bruk
- sedimentær bergart som oftast er samansett av glimmer, kloritt og kvarts og kan kløyvast i skiver
- helle, plate av skifer (1)
Døme
- eit hus med skifer på taket