Nynorskordboka
skarlak
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit skarlak | skarlaket | skarlak | skarlaka |
Opphav
norrønt skarlak, skarlat, gjennom lågtysk; frå mellomalderlatin, opphavleg frå persisk ‘kraftig farga klede’Tyding og bruk
- fint og kostbart høgraudt stoff
- klesplagg av skarlak (1)
Døme
- kle seg i skarlak
- raudt fargestoff
- høgraud farge