Nynorskordboka
sil 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sil | silen | silar | silane |
Opphav
samanheng med sigeTyding og bruk
reiskap til å sile med, i regelen på skap som ei avkorta trekt med ein småmaska eller perforert botn
Døme
- tesil;
- renne mjølka gjennom ein sil;
- båten, taket lek som ein sil