Nynorskordboka
blaut
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
blaut | blautt | blaute | blaute |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
blautare | blautast | blautaste |
Opphav
norrønt blautr; i tyding 4 innverknad frå norrønt blauðr ‘forsagt, feig’Tyding og bruk
- særs våt;
Døme
- blaut snø;
- skjorta var så blaut at eg kunne vri vatn ut av henne;
- bli blaut på beina
- som lett gjev etter for trykk;
Døme
- blautt metall;
- den blaute ganen
- flau, tåpeleg
Døme
- fortelje blaute vitsar;
- den der var blaut!
- om person: lett å røre eller skremme;nærtakande
Faste uttrykk
- blaut på pæramentalt svekt;
sløv - blaute konsonantarkonsonantar som i visse stillingar har endra seg frå ustemde (p, t, k) til stemde (b, d, g), i visse dialekter i Agder og Rogaland;
til skilnad frå harde konsonantar - blautt vatnkalkfattig vatn
- den blaute kyststripadialektområde i Agder og Rogaland med overgang frå p, t, k til b, d, g i visse stillingar