Nynorskordboka
septim
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein septim | septimen | septimar | septimane |
Opphav
frå latin, av septimus ‘den sjuande’Tyding og bruk
- sjuande tone i ein diatonisk skala
- intervall på sju tonesteg