Nynorskordboka
sarasenar, sarasen
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sarasen | sarasenen | sarasenar | sarasenane |
| ein sarasenar | sarasenaren | sarasenarar | sarasenarane |
Opphav
frå arabiskTyding og bruk
eldre nemning for arabar, særleg arabar i Europa