Nynorskordboka
saksar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein saksar | saksaren | saksarar | saksarane |
Opphav
norrønt saxar (fleirtal) ‘saksarar’, opphavleg kanskje ‘person som ber sverd’; samanheng med saks (4Tyding og bruk
- i eldre tid: medlem av ei stor germansk folkestamme i det nordvestlege Tyskland;jamfør angelsaksar
- person frå Sachsen i Tyskland