Nynorskordboka
sagge
sagga
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å saggaå sagge | saggar | sagga | har sagga | sagg!sagga!sagge! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
sagga + substantiv | sagga + substantiv | den/det sagga + substantiv | sagga + substantiv | saggande |
Opphav
kanskje samanheng med sabbe (2Tyding og bruk
gå seint og tungt liksom ein er trøytt