Nynorskordboka
rettvillig, rettviljug
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
rettviljug | rettviljug | rettviljuge | rettviljuge |
rettvillig | rettvillig | rettvillige | rettvillige |
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
rettviljug | rettviljug | rettviljuge | rettviljuge |
rettvillig | rettvillig | rettvillige | rettvillige |