Nynorskordboka
rekvisisjon
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein rekvisisjon | rekvisisjonen | rekvisisjonar | rekvisisjonane |
Tyding og bruk
- det å rekvirere noko;
Døme
- rekvisisjon av grensemerking
- dokument som ein rekvirerer noko med
Døme
- pasientane får rekvisisjon for transport til sjukehuset