Nynorskordboka
ranke 1
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei ranke | ranka | ranker | rankene |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- klatrande, krypande eller slyngjande stengel
- som etterledd i ord som
- vinranke
- ornament forma som ei ranke (1, 1)
- som etterledd i ord som
- akantusranke