Nynorskordboka
prokonsul
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein prokonsul | prokonsulen | prokonsular | prokonsulane |
Opphav
av pro-Tyding og bruk
i det gamle Roma: varamann for konsul;
provinsstatthaldar som tidlegare var konsul