Nynorskordboka
portrett
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit portrett | portrettet | portrett | portretta |
Opphav
gjennom fransk; frå latin protrahere ‘trekkje fram’Tyding og bruk
- bilete av ein person;jamfør sjølvportrett (1)
Døme
- han teikna eit portrett av mora
- litterær skildring av ein person;jamfør sjølvportrett (2)