Nynorskordboka
perpendikkel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein perpendikkel | perpendikkelen | perpendiklar | perpendiklane |
Opphav
av latin perpendiculum ‘lodd(snor)'Tyding og bruk
pendel (1) i større ur