Nynorskordboka
-per
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein -per | -peren | -perar | -perane |
Opphav
etter namnet Per, jamfør PerTyding og bruk
etterledd i substantiv som nemner eit typisk drag ved ein person;
i ord som nysgjerrigper, svarteper og viktigper