Nynorskordboka
panne 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei panne | panna | panner | pannene |
Opphav
norrønt panna, gjennom lågtysk, frå mellomalderlatin; av latin patina ‘skål, fat’Tyding og bruk
- koke- eller steikjekar
Døme
- frese grønsakene i panna
- stort kar til å varme opp store mengder væske i, nytta til dømes i brygging, vasking og liknande
- takstein;
Faste uttrykk
- pott og panneden som ordnar alt
- ho er pott og panne i bedrifta