Nynorskordboka
ostrakisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ostrakisme | ostrakismen | ostrakismar | ostrakismane |
Opphav
frå gresk , av ostrakon ‘leirtavle’Tyding og bruk
- i det gamle Aten: folkerøysting for å avgjere om ein uynskt borgar skulle landsforvisast
- i overført tyding: bli utestengd eller ekskludert