Nynorskordboka
oppfatte
oppfatta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å oppfattaå oppfatte | oppfattar | oppfatta | har oppfatta | oppfatt!oppfatta!oppfatte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| oppfatta + substantiv | oppfatta + substantiv | den/det oppfatta + substantiv | oppfatta + substantiv | oppfattande |
Opphav
etter tysk , opphavleg ‘gripe om og ta opp’Tyding og bruk
- registrere med sansane;høyre
Døme
- han talte så lågt at eg ikkje oppfatta kva han sa
- forstå, skjøne
Døme
- vi oppfattar ikkje tanken bak framlegget
- tolke, tyde
Døme
- boka blir oppfatta på mange måtar