Nynorskordboka
mutter 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mutter | mutteren | mutrar | mutrane |
| mutterar | mutterane | ||
Opphav
frå tysk; same opphav som mutter (1Tyding og bruk
fleirkanta metallstykke med gjenga hol i midten, brukt til å feste ein skrue eller bolt
Døme
- mutteren er laus