Nynorskordboka
murmeldyr
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit murmeldyr | murmeldyret | murmeldyr | murmeldyra |
Opphav
frå tysk, av seinlatin mus (genitiv muris) montis ‘fjellmus’; med innverknad frå tysk murmeln ‘mumle’Tyding og bruk
gnagar av slekta Marmota i ekornfamilien med brunleg pels
Faste uttrykk
- sove som eit murmeldyrsove djupt og lenge