Nynorskordboka
motbydeleg
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
motbydeleg | motbydeleg | motbydelege | motbydelege |
Opphav
av by imotTyding og bruk
som byr ein imot;
ufyseleg, ekkel, fråstøytande
Døme
- ei motbydeleg lukt;
- eit motbydeleg kryp;
- rettssaka var eit motbydeleg skodespel