Nynorskordboka
morgon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein morgon | morgonen | morgnar | morgnane |
| morgonar | morgonane | ||
Opphav
norrønt morginnTyding og bruk
- tid omkring soloppgang;første del av dagen
Døme
- tidleg ein morgon;
- tidleg om morgonen;
- tidleg på morgonen;
- klokka sju om morgonen;
- morgonen etter;
- det er kaldt om morgonane;
- sove til lyse morgonen;
- vente til morgons
- brukt som helsing eller ynske;jamfør morn (1)
Døme
- god morgon!
- i overført tyding: tidleg tidspunkt i ei tidsrekning
Døme
- sidan tidenes morgon
Faste uttrykk
- frå morgon til kveldheile dagen
- i dag morgoni dag tidleg
- i går morgonpå morgonen dagen før i dag
- i morgonom neste dag;
om dagen etter;
om nærmaste framtid- i morgon tidleg;
- i morgon ettermiddag;
- i morgon kveld;
- det får vere til i morgon;
- i dag eg, i morgon du
- i morgon den dagi morgon og ikkje ein dag seinare
- til morgonen i dagi dag tidleg