Nynorskordboka
moral
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein moral | moralen | moralar | moralane |
Opphav
gjennom tysk, eller fransk; frå latin moralis ‘sedeleg’Tyding og bruk
- sett av normer, verdiar og haldningar som blir hevda og praktisert av eit individ eller ei gruppe;oppfatning av rett og gale;
Døme
- kristen moral;
- ha høg moral;
- ha låg moral;
- frynsete moral;
- preike moral for nokon
- som etterledd i ord som
- arbeidsmoral
- forretningsmoral
- kjønnsmoral
- lærdom eller leveregel som kan trekkjast ut av ei forteljing eller hending
Døme
- moralen i stykket er: …
- mot og disiplin i kamp
Døme
- soldatane viste ein høg moral