Nynorskordboka
minstrel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein minstrel | minstrelen | minstrelar | minstrelane |
Opphav
gjennom engelsk; frå seinlatin ministerialis ‘tenestgjerande’Tyding og bruk
omvandrande songar eller spelemann i mellomalderen