Nynorskordboka
mineleggje, minelegge
mineleggja, minelegga
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å mineleggaå minelegge | minelegg | minela | har minelagt | minelegg! |
| å mineleggjaå mineleggje |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| minelagd + substantiv | minelagt + substantiv | den/det minelagde + substantiv | minelagde + substantiv | mineleggande |
| mineleggjande | ||||