Nynorskordboka
meridian
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein meridian | meridianen | meridianar | meridianane |
Opphav
av latin meridianus, av meridies ‘middag’Tyding og bruk
tenkt storsirkel om jorda gjennom polane;
- som etterledd i ord som
- nullmeridian