Artikkelside

Nynorskordboka

meditere

meditera

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å mediteraå mediteremediterermeditertehar meditertmediter!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
meditert + substantivmeditert + substantivden/det mediterte + substantivmediterte + substantivmediterande

Opphav

frå latin ‘områ’

Tyding og bruk

  1. fordjupe seg mentalt (i noko), særleg som religiøs øving
    Døme
    • dei mediterte kvar dag
  2. Døme
    • sitje og meditere