Nynorskordboka
med 1, méd 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit med | medet | med | meda |
| eit méd | médet | méd | méda |
Opphav
norrønt mið; jamfør mid-Tyding og bruk
- kvart av to landemerke som ein kan dra ei siktelinje (1) mellom til navigering;fiskeplass i skjeringspunktet mellom to siktelinjer
Døme
- ta med i ein holme og ein fjelltopp;
- båten ligg i medet;
- vere komen i medet
- som etterledd i ord som
- fiskemed
- i overført tyding: mål i livet
Døme
- ha noko til med og merke
Faste uttrykk
- utan mål og medutan plan og føremål
- vimse rundt utan mål og med