Nynorskordboka
mandel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mandel | mandelen | mandlar | mandlane |
Opphav
gjennom lågtysk, tysk og latin, frå gresk amygdale; i tydinga ‘organ’ etter forma på mandel ‘nøtteliknande frukt’Tyding og bruk
- nøtteliknande kjerne i frukta av mandeltre
Døme
- skålde mandlar
- para organ av lymfatisk vev i inngangen til svelget
Døme
- ha hovne mandlar;
- han tok mandlane som femåring på Haukeland sjukehus