Nynorskordboka
lærevillig, læreviljug, lærviljug, lærvillig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| læreviljug | læreviljug | læreviljuge | læreviljuge |
| lærevillig | lærevillig | lærevillige | lærevillige |
| lærviljug | lærviljug | lærviljuge | lærviljuge |
| lærvillig | lærvillig | lærvillige | lærvillige |
Opphav
etter tyskTyding og bruk
villig til å lære
Døme
- lærevillige elevar