Nynorskordboka
lyfte, løfte 2
lyfta, løfta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å løftaå løfte | løftarløfter | løfte | har løft | løft! |
| løftar | løfta | har løfta | løft!løfta!løfte! | |
| å lyftaå lyfte | lyftarlyfter | lyfte | har lyft | lyft! |
| lyftar | lyfta | har lyfta | lyft!lyfta!lyfte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| løft + substantiv | løft + substantiv | den/det løfte + substantiv | løfte + substantiv | løftande |
| løfta + substantiv | løfta + substantiv | den/det løfta + substantiv | løfta + substantiv | |
| lyft + substantiv | lyft + substantiv | den/det lyfte + substantiv | lyfte + substantiv | lyftande |
| lyfta + substantiv | lyfta + substantiv | den/det lyfta + substantiv | lyfta + substantiv | |
Opphav
norrønt lypta; samanheng med loft og luftTyding og bruk
- heve opp frå underlaget;
Døme
- lyfte opp ein stein;
- heisekrana lyftar fleire tonn
- heve til eit høgare åndeleg nivå
Døme
- lyfte folket opp frå vankunna
Faste uttrykk
- ikkje lyfte ein fingerhalde seg heilt passiv
- partiet vil ikkje lyfte ein finger for den saka
- lyfte blikket
- sjå opp
- sjå stort på noko;
ha eit vidare perspektiv på noko- no er det viktig å lyfte blikket og sjå framover
- lyfte glasetskåle
- lyfte i flokkgjere ei oppgåve saman;
dele ei byrd - lyfte peikefingerenirettesetje
- lyfte seg sjølv etter håret(prøve å) gjere noko som er umogleg
- med lyfta hovudmed stoltheit;
med sjølvtillit