Nynorskordboka
lukrativ
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| lukrativ | lukrativt | lukrative | lukrative |
Opphav
gjennom fransk, frå latin; jamfør lukrereTyding og bruk
svært lønsam;
som gjev god forteneste
Døme
- ei lukrativ avtale