Nynorskordboka
liebhaber
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein liebhaber | liebhaberen | liebhaberar | liebhaberane |
Uttale
libhaberOpphav
frå tysk , av lieb ‘kjær’ og haben ‘ha’Tyding og bruk
person som viser stor interesse for noko;
person som gjerne vil ha noko
Døme
- ho er liebhaber til den fine hytta