Nynorskordboka
kven 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kven | kvenen | kvenar | kvenane |
| kvener | kvenene | ||
Opphav
norrønt kvenirTyding og bruk
person som ættar frå finske innvandrarar til Nord-Noreg på 1700- og 1800-talet;
jamfør kvensk (1
Døme
- kvenane har status som éin av dei fem nasjonale minoritetane i Noreg