Nynorskordboka
kultdyr, kultusdyr
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit kultdyr | kultdyret | kultdyr | kultdyra |
eit kultusdyr | kultusdyret | kultusdyr | kultusdyra |
Tyding og bruk
dyr som er ein del av ein religiøs dyrking;
jamfør kult (1, 1)
Døme
- hesten var eit kultdyr