Nynorskordboka
baklur
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit baklur | bakluret | baklur | baklura |
Opphav
jamfør lur (3Tyding og bruk
- det å liggje på lur, særleg med tanke på overfall;
Døme
- liggje i baklur
- stad der ein ligg i baklur (1)
- folk i eit baklur (2)