Nynorskordboka
krapp
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| krapp | krapt | krappe | krappe |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| krappare | krappast | krappaste |
Opphav
norrønt krapprTyding og bruk
- kort, brå, skarp
Døme
- skiltet varsla krappe svingar;
- ein krapp unnamanøver;
- krappe smell
- brukt som adverb
- leggje sykkelen krapt over til høgre
- om bølgje: høg, bratt, kraftig
Døme
- motvind og krappe bølgjer
- om sjøgang: med bratte bølgjer som kjem snøgt på kvarandre
Døme
- ein liten båt i krapp sjø