Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit kontor	kontoret	kontor	kontora

gjennom tysk, frå fransk, av latin computare; sjå konto

lokale for administrasjon, planlegging, forsking eller liknande i ei bedrift
Døme
- arbeide på kontor;
- SNs kontor for koordinering av humanitær hjelp;
- ho sit på eit kontor i eit stort firma
- - hovudkontor
arbeidsrom, innreidd mellom anna med kontorpult og kontorstol, for éin person
Døme
- ha eige kontor;
- forskarane hadde kontor i museet
- - cellekontor
  - heimekontor
del av ei avdeling i eit departement eller ein annan offentleg institusjon;
jamfør regjeringskontor
Døme
- statsministerens kontor
brukt som etterledd i samansetningar: lokale for tenesteytande verksemd
- - billettkontor
  - postkontor
  - turistkontor