Nynorskordboka
kompleks 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kompleks | komplekset | kompleks | kompleksa |
Opphav
av latin complexus ‘samanknyting’Tyding og bruk
- samling av ting eller tilhøve som høyrer saman
Døme
- eit kompleks av solsystem;
- eit dynamisk kompleks av planter, dyr og omgjevnader
- som etterledd i ord som
- idékompleks
- problemkompleks
- gruppe av bygningar eller lokale som høyrer saman
Døme
- eit kompleks av fasjonable kontorlokale, finare restaurantar og motebutikkar
- kjensle av mindreverd
Døme
- ha kompleks for utsjånaden;
- eit hemjande kompleks