Nynorskordboka
klare 1, klåre 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein klare | klaren | klarar | klarane |
| ein klåre | klåren | klårar | klårane |
Opphav
av klare (2Tyding og bruk
- rivne i skylag
- open stad
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein klare | klaren | klarar | klarane |
| ein klåre | klåren | klårar | klårane |