Artikkelside

Nynorskordboka

kino

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein kinokinoenkinoarkinoane

Opphav

jamfør tysk Kino; kortform av kinematograf

Tyding og bruk

  1. lokale for filmframsyning
    Døme
    • det var lang kø framfor kinoen
  2. Døme
    • gå på kino

Faste uttrykk

  • i langsam/sakte kino
    med langsame rørsler
    • gå i langsam kino;
    • han snur seg i sakte kino