Nynorskordboka
kinne 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kinne | kinna | kinner | kinnene |
Opphav
norrønt kirnaTyding og bruk
reiskap til å kinne smør med
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kinne | kinna | kinner | kinnene |