Nynorskordboka
kapell
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kapell | kapellet | kapell | kapella |
Opphav
norrønt kapella, gjennom lågtysk; frå mellomalderlatin capella, diminutiv av capa ‘kappe’, opphavleg ‘kyrkjerom der kappa til Sankt Martin var gøymd’Tyding og bruk
- lite orkester
- overbygg av stenger og presenning på lasteplan
Døme
- lastebil med kapell