Nynorskordboka
kalkulere
kalkulera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å kalkuleraå kalkulere | kalkulerer | kalkulerte | har kalkulert | kalkuler! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| kalkulert + substantiv | kalkulert + substantiv | den/det kalkulerte + substantiv | kalkulerte + substantiv | kalkulerande |
Opphav
gjennom fransk calculer, jamfør kalkyle; frå gammallatin, av calculusTyding og bruk
gjere overslag over;
rekne (ut)
Døme
- kalkulere ei vare;
- kalkulere prisen til hundre kroner
- brukt som adjektiv: som er rekna med;
- ein kalkulert risiko;
- ein kalkulert provokasjon;
- ein kaldblodig og kalkulerande drapsmann
Faste uttrykk
- kalkulere medrekne med