Nynorskordboka
kabriolet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kabriolet | kabrioleten | kabrioletar | kabrioletane |
Uttale
kabrioleˊOpphav
av fransk cabriolet, diminutiv av cabriole ‘bukkesprang’; av latin caper ‘geitebukk’Tyding og bruk
- bil med kalesje eller metalltak som ein kan slå ned
- om eldre forhold: lett vogn med to hjul og kalesje, trekt av éin hest