Nynorskordboka
jeger
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein jeger | jegeren | jegerar | jegerane |
Opphav
frå lågtysk; jamfør jageTyding og bruk
- dyr som jagar eit anna dyr;rovdyr
Døme
- leoparden er ein listig jeger
- brukt som etterledd i samansetningar: person som vil oppnå eller få tak i noko
- i ord som
- lykkejeger
- skjørtejeger
- infanterist med særskild opplæring i skyting, rekognosering, vakthald og liknande