Nynorskordboka
avgrunn
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein avgrunn | avgrunnen | avgrunnar | avgrunnane |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- høgt stup ned mot eit djup ein ikkje ser botnen av;djup kløft
Døme
- geita ramla rett i avgrunnen
- i overført tyding: stor meiningsskilnad
Døme
- det var ein avgrunn mellom dei i synet på religionen