Nynorskordboka
isfjell
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit isfjell | isfjellet | isfjell | isfjella |
Tyding og bruk
- stort stykke av is som har losna frå ein isbre og driv i havet
Døme
- berre ⅒ av eit isfjell ligg over vatnet
Faste uttrykk
- toppen av isfjelletdet vesle som er synleg, eller som er kjent av noko langt større av same slaget som framleis er ukjent